We hebben er samen over gepraat en gezegd “we wagen de sprong in het onbekende” en bieden onze hulp aan voor in ieder geval de komende 2 weken. Op die manier heeft Danielle meer tijd om een adoptant te vinden & krijgt Bentley een liefdevolle omgeving.

Waar we aan beginnen? Geen idee, we zien het wel. Het enige wat we weten is dat we dit moeten doen.

Vandaag eind van de middag komt Danielle met Bentley om Édes en Bentley kennis te laten maken. Is er een klik, dan blijft Bentley direct bij ons logeren.

We gaan niet echt op reis, we blijven gewoon thuis…..maar dat de komende tijd een mooie verrassende reis kan gaan worden dat denk ik wel. Ik wil polarsteps-app “misbruiken” als een soort van dagboek (geen idee of ik er daadwerkelijk in ga schrijven, hahahaha, dat heb ik nog nooit gedaan).

Dag 01

Bentley is vanmiddag naar Roosendaal gebracht. Ze kijken het even aan en als hij rustig /ontspannen genoeg is dan komt hij straks naar ons

Vandaag eind van de middag komt Danielle met Bentley om Édes en Bentley kennis te laten maken. Is er een klik, dan blijft Bentley direct bij ons logeren.

We gaan niet echt op reis, we blijven gewoon thuis…..maar dat de komende tijd een mooie verrassende reis kan gaan worden dat denk ik wel. Ik wil polarsteps-app “misbruiken” als een soort van dagboek (geen idee of ik er daadwerkelijk in ga schrijven, hahahaha, dat heb ik nog nooit gedaan).

Dag 02

Goedemorgen! De eerste nacht zit erop!

Ik (Jacky) ben gisteravond uiteindelijk maar op de bank gaan liggen, Bentley bleef jammeren. Mijn zachte ruststellende woorden hadden geen invloed. Dekentje over hem heen was ook niet de oplossing. Uiteindelijk ontdekt dat hij door een vingerknip stil werd en ging liggen. De rest van de nacht is hij zo nu en dan weer gaan jammeren, maar was na vingerknip weer een mooie tijd stil.

Édes & Bentley stonden vanmorgen gelijk aan en wilde allebei alle aandacht. Édes moet er nog wel ff aan wennen dat de aandacht nu verdeeld wordt en dat laat ze merken door er telkens tussen te kruipen. De honden maar even geen aandacht gegeven, waarna ze gingen spelen (en stiekem denk ik ook nog wel een beetje aftasten).

De werkdag is begonnen. Vandaag maar in de woonkamer werken om beide rust te geven. Ondertussen liggen beide Knock-out & ben ik zwaar jaloers want ook ik heb best wel weinig geslapen.

Even een break van het werk (of van t tukken ). En wat deden ze het goed! Natuurlijk wat getrek en soms een kleine strugle wie met een neuslengte voor mocht lopen. En natuurlijk netjes zitten bij de deur.

Knuffeltijd!

22:00u Wat ik fijn vind is dat Bentley ook zelf rust vindt en niet alleen wanneer hij tegen ons aan ligt. Hij ligt nu al meer dan een uur aan de andere kant te slapen

Dag 03

De nacht is redelijk goed gegaan. We zijn begonnen met een blaf-concert, waarna Lenno naar beneden is gegaan. Uiteindelijk was het stil. Lenno heeft Bentley de hele nacht niet meer gehoord.

Om 7u was Bentley er klaar mee en zette hij het op een blaffen. Gelukkig voor mij sliep Lenno op de bank en was hij de sjaak.

Iedereen begroette elkaar met enthousiasme en na wat gesnuffel, gelik & geknuffeld is het tijd voor koffie.

Lenno is met Édes het bos in gegaan zodat zij even weer de onverdeelde aandacht van “pappa” heeft en haar energie er uit kan gooien.

Bentley is met mij het bos in gegaan. Het is letterlijk neus op de grond en gaan. Volgens mij denkt tie “zij let maar op, ik doe dat niet”. Allebei via een andere kant langs een paaltje dat gaat niet. Fijn om te zien dat hij relaxed loopt en snuffelt.

We zijn ook gestart met onze eigen commando’s. Denk aan zitten voordat je de weg oversteekt, zitten bij de deur en wachten tot wij naar binnen gaan, voetjes vegen na het uitlaten etc. Dit zijn dingen die we ook met Édes doen dus ook Bentley mag zich daar aan conformeren.

Even een kleine side-step.

Vanmorgen is onze Édes in iets scherps gelopen waardoor de binnenkant van haar oorflap open is gehaald. Gelukkig is het niet door en door.

Ze zat helemaal onder het bloed. Na provisorisch de wond verbonden te hebben zijn we naar de dierenarts gegaan.

Hier heeft zij een roesje gekregen zodat ze gehecht kon worden. Drukverband om haar oor & totdat de hechtingen eruit gehaald worden verplicht een kap om de kop.

Gelukkig was onze overbuurman erbij toen het gebeurde en heeft hij geholpen om de eerste hulp aan Édes te geven en bood hij aan om Bentley mee te nemen zodat wij onze handen vrij hadden.

Bentley heeft gespeeld met Finn & Sammy, waarna hij samen met Kees is gaan “werken”. Bentley is in de werkkamer gaan liggen tukken en was volledig op z’n gemak.

Kees is volledig verliefd geworden op Bentley dus wie weet wat daar gaat ontstaan . T zou toch wat zijn als uiteindelijk blijkt dat daar het gouden-mandje staat te wachten. Maar laten we niet vooruitlopen op wat gaat komen, maar dromen mag toch wel?

en en Bentley mocht mee naar de dierenspeciaalzaak of wel de speelgoedwinkel.

Autorijden is leuk. Zonder angst of schroom liep hij voor ons uit de winkel in. Kwispelend door de winkel en waar hij een kroel van iemand kon krijgen daar bleef hij plakken.

Trots op dit mannetje!

Eind van de middag kregen we visite en dat was helemaal prima. Beetje kwispelen, beetje blaffen, beetje aandacht zoeken. Dikke prima.

Wat gedraal rond de tafel door beide. Tegen de tijd dat we gingen eten lag Bentley heerlijk op een kussen, volledig knock-out en is er tot 22u niet meer afgekomen.

Dag 04

Wat is dit leuk wakker worden. Kom je beneden tref je ze met z’n 3en op de bank aan.

De nacht is weer goed gegaan. Ok, Bentley trekt het nog niet alleen maar als één van ons op de bank ligt dan slaapt hij de hele nacht door. Vanmorgen rond 6:00 uur was het niet Bentley die begon te piepen maar was het deze keer Édes. Ze was ontzettend aan het rillen, Lenno kon het niet over z’n hart verkrijgen om haar in de bench te laten dus dan maar bij hem op de bank.

In eerste instantie van Bentley dat prima, maar na een klein uur begon hij toch te protesteren, dus ook hij mocht erbij op de bank.

Het ochtend-knuffel-ritueel vond dan ook op de bank plaats, wat was het heerlijk om te zien hoe Édes en Bentley om elkaar heen gekruld op de bank lagen.

Kijk ze allebei toch eens liggen. De één op een kussen in de zon, de ander naast me op de stoel. Beide volledig in droomland.

We zitten nu op dag 3. We wisten woensdag absoluut niet waar we aan begonnen, maar voelde dat we dit moesten doen. En wat zijn we dankbaar dat we deze keuze hebben gemaakt, dat we er mogen zijn voor Bentley.

Bentley is een lief aanhankelijk en rustige hond. Hij zoekt je op, kruipt tegen je aan. Er zit geen kwaad in. Komt op z’n tijd even een knuffel halen en kruipt dan weer op z’n kussen om verder te slapen.

Bentley kan goed met andere honden. Hij en Édes spelen samen, maar ze laten elkaar ook met rust. Komen we buiten andere honden tegen dan wordt er begroet, gesnuffeld. T is echt een allemansvriend, haalt bij iedereen zijn knuffel. En werkelijk waar niemand gelooft ons wanneer we zeggen dat hij al 9 jaar is.

Het alleen zijn is alleen nog wel een dingetje, maar ja wat zeur ik, we zitten nog maar op dag 3. We begrijpen heel goed dat Bentley afgelopen week teveel heeft meegemaakt en dat hij z’n baasje mist.

We hebben alle vertrouwen in Bentley dat ook dit goed gaat komen.

Even samen los en lekker rauzen!

Foto van de hele roedel

Mijn zus Ellen kwam vandaag bij ons eten, want toen zij hoorde dat Bentley hier was wilde ze haar pleeg-neefje ontmoeten en knuffelen. Een gezellige avond gehad & gelijk gebruik gemaakt van de gelegenheid om een “familie-foto” te maken.

Dag 05

Goedemorgen! We zijn weer wakker!

Ik (Jacky) heb weer alleen overdwars in ons bed kunnen slapen & Lenno heeft de nacht weer op de bank doorgebracht. Ik had aangeboden om deze nacht de bank te pakken maar daar wilde hij niets van horen. Zijn rug en de bank matchen beter dan mijn rug en bank. En misschien stiekem ook wel het vooruitzicht dat hij weer met z’n roedel op de bank zou eindigen .

Na een valse start is de nacht is weer goed verlopen! We lagen net 5 minuten op bed toen Bentley onrustig werd en Lenno is toen nog maar een keer met hem naar buiten gegaan (ondanks dat hij een kwartier daarvoor nog buiten was geweest). Achteraf bleek dat we tijdens het laatste rondje Bentley niet genoeg tijd hadden gegeven om alles te doen wat hij wilde doen….hij moest nog kakken . Na dit allerlaatste rondje was het nog even 10 minuten piepen voordat hij in slaap viel.

Rond 4 uur begon Édes te piepen (ze heeft nu ook een aardig trauma te verwerken) en Lenno heeft daarop Édes direct bij hem op de bank genomen dit om te voorkomen dat Bentley ook weer onrustig zou worden. Tot 8 uur vond Bentley het prima, maar toen was de maat voor hem vol en eiste hij ook zijn plek op de bank op . Het resultaat: Lenno volledig gesandwiched tussen 2 honden.

Uiteraard ben ik er ook even bij gekropen, deze kans mocht ik natuurlijk niet missen .

Verplichte rust in de bench

Gisteravond mocht het drukverband bij Édes eraf, maar helaas was de snee nog niet helemaal dicht (of is door het schudden met haar kop weer open gegaan). Gelukkig was mijn zus er nog en kon zij haar verpleegkundige-vaardigheden laten zien. Met z’n 3-en hebben we het oor weer kunnen verbinden (één hield haar vast, de ander leidde haar af met een tube leverpastei en m’n zus verbond het oor).

Nu hebben het verband er weer afgehaald, de wond moet immers “aan de lucht” drogen, maar om te voorkomen dat ze te actief rond gaat banjeren en te veel gaat schudden met haar kop hebben we ze in de bench gelegd. Ja en dan moet Bentley toch ook in de bench, want onze prinses pikt het niet dat zij verplicht op “haar kamer” moet blijven en dat haar grote pleeg-broer los mag lopen. Édes vindt het prima, Bentley heeft er iets meer moeite mee, maar gelukkig is ook hij rustig (zolang ik in de kamer blijf).

Vandaag maakte we ons zorgen om het eetgedrag. Gisteren had Bentley niet echt trek en vandaag at hij ook niet of nauwelijks. We hebben rond 6u dan ook een vreugde dansje gedaan toen hij vol op de voerbak dook en de bak bijna leeg at.

Ondanks onze zorg van vandaag, is het wel genieten hoe hij in vol vertrouwen zich opkruld (of op z’n rug gaat liggen) in de mand

Q-time

Ik vermoed dat hier geen woorden nodig zijn t was druk aan 1 kant van de bank.

Dag 06

Het wordt misschien saai, maar ik geniet hier elke morgen van. Wat een rijkdom ligt er hier op de bank.

Hetzelfde ritueel. Nog 10 minuten piepen en daarna netjes in slaap gevallen en de rest van de nacht niet meer gehoord. Om 6u mochten ze allebei weer bij Lenno op de bank.

We zijn gestart met het dagelijks overleg, de werkweek is immers weer begonnen. Iedereen zat aan tafel, zo ook Bentley.

We hebben de dag doorgesproken en afgesproken dat ze vandaag allebei rustig blijven en dat Lenno beneden werkt.

Wel hebben we ze op het hart gedrukt dat ze zich niet moeten bemoeien met de werkzaamheden, dat Lenno dat echt wel alleen kan.

Dag 07

Afgelopen nacht was goed. T piepen was met een paar minuten over (Lenno ligt wel nog steeds op de bank).

En vanmorgen zat Bentley nog in de bench toen Lenno naar boven kwam om zich aan te kleden en …..het bleef stil, geen gepiep of geblaf. T zijn kleine stapjes maar toch.. het maakt me blij!

Moeten we weer werken

Vandaag werk ik beneden en aan weerszijden word ik geflankeerd door beide honden. Teams gesprekken krijgen toch echt een andere wending wanneer er één de kop omhoog steekt….en vaak volgt de ander dan ook.

Vandaag was het fantastisch weer! En we werkten samen thuis, dus even lekker tussen de middag met honden naar de hondenspeelplaats (we vermijden op dit moment het bos vanwege onze eigen lampenkap). Lekker ff rennen! En snoepjes eten omdat ze het zo goed deden

Afgelopen nacht was super! T lijkt erop dat Bentley (in ieder geval voor de nacht) begint te wennen aan de bench. Gisteravond liep hij er geheel vrijwillig in (tot nu toe waren we een paar minuten bezig om hem te overtuigen dat tie toch echt z’n bench in moest) en ging hij vrijwel direct liggen. 3 kleine piepjes…..en stil. Lenno heeft hem de rest van de nacht niet meer gehoord.

Vandaag weer een gewone werkdag en ik werk weer beneden. Uiteraard had ik weer aan tafel de hele dag gezelschap. Ze hebben zich voorbeeldig gedragen, beetje tukken, beetje eten/drinken, rond banjeren in huis & repeat.

En nu is het ff klaar!

Kijk ze eens schuldig kijken . Tijdens het eten waren ze aan het ravotten met elkaar & uiteraard moet dat dan onder tafel.

Rustig eten zat er voor ons niet in. Op een gegeven moment was voor ons toch echt de maat vol en hebben we ze beide naar hun plaats gestuurd en zaten ze allebei heel schuldbewust te kijken. Helaas was ik net te laat (voor een foto) toen ze beide naast elkaar zaten, ik bescheurde het echt toen ze naast elkaar zaten en zo (on)schuldig zaten te kijken.

De dolle 3 minuten zijn weer voorbij, ondertussen zit Édes achter me op de stoel en ligt Bentley naast me op de stoel.

Dag 08

Afgelopen nacht is weer super gegaan! paar minuten piepen en …..stil. De hele nacht hebben ze beide niets meer van zich laten horen.

Vanmorgen met het uitlaten had ik het genieuze idee om de riem van Édes aan beide tuigjes te bevestigen en de riem van Bentley daar weer aan vast te maken. Nu heb ik nog maar 1 hand nodig om ze uit te laten. Ze lopen gebroederlijk naast elkaar, waar de één snuffelt komt de ander ook ff polshoogte nemen

Tussen de middag toch maar ff het bos ingegaan. Dit hebben we tot nu niet gedaan omdat we het niet handig vonden voor Édes. De wond heelt goed en vond ik dat het wel weer tijd was . Uiteraard zijn we op de brede paden gebleven, maar dat mocht de pret niet drukken.

Vanavond (ok, het wordt saai ) weer heerlijk met z’n viertjes op de bank. Knuffeltijd!

Dag 09

Goedemorgen! En een goedemorgen is het! Gisteravond hebben we besloten om te kijken of het ging om weer samen in één bed te slapen .

De afgelopen paar nachten zijn zo goed gegaan, dat we het vertrouwen hadden dat het kon. Geen idee of het van enig invloed is geweest maar ik heb net als voorgaande nachten netjes de bank opgemaakt (ook voor als het toch niet ging dan kon er één van ons direct overstappen) en zijn we naar boven gegaan. Bentley heeft nog even 5 minuten lopen piepen (maar dat doet tie elke avond) en daarna was hij stil! Lag tie te slapen! De hele nacht geen kik gegeven!

Trots op dit mannetje! Vanmorgen kon Lenno het uiteraard toch niet laten om even met z’n roedel op de bank te knuffelen en nee hij doet dit niet voor de honden, dit is volledig eigen belang .

Dag 10

ff energie eruit gooien.

Dag 11

Succes verhaal , lekker kort.

Gisteravond zonder piepen de nacht ingegaan en de hele nacht niet gehoord.

Voordat we gaan wandelen moet de heer en dame op het kleedje zitten en wachten tot we onze schoenen en jas hebben aangedaan. Uiteraard gaat dat de ene keer beter dan de andere keer, maar deze ronden deden ze het super.

En uiteraard hebben we vandaag weer familieberaad gehad.

’s middags heeft Bentley vol kunnen genieten van onze vrienden Wendy en Sven. 2 grote hondenliefhebbers. Ze zijn speciaal gekomen om te knuffelen met Bentley. Wat is het heerlijk om te zien dat hij niet eenkennig is en genoeg liefde heeft voor iedereen. Het is één grote knuffelsessie geworden.

Lenno ligt nog te slapen, dus ik zag m’n kans. De bank hadden we weer opgemaakt om ze te bedotten, geen idee of t van enig invloed is maar just in case toch maar weer gedaan. T voordeel is dat er ’s ochtends uitgebreid geknuffeld kan worden

Gisteren was het tijdens het uitlaten geen succes, ze hebben alleen maar lopen te vervelen. Wilde niet luisteren, lagen dwars & irritant. Voor ons was dat dan ook weer een lesje geduld hebben.

Vanmorgen was het 180 graden omgedraaid. Gebroederlijk liepen ze weer naast elkaar, wachtte op elkaar als de ander zat te kakken of te sassen.

Ik heb alleen Bentley heel even moeten corrigeren. Édes zat te kakken & meneer dacht mooi dan kan ik haar als paaltje gebruiken om tegen aan te sassen. Dacht het niet jongen, ik vind alles best maar je pleegzus ga je niet als pispaal gebruiken.

Dag van de kennismaking

Ja en dan is de dag aangebroken waarop een adoptant kennis komt maken met Bentley. Heel eerlijk, de emotie hopt van de ene naar de andere kant. Want wat is het fijn dat er waarschijnlijk een goudenmand is gevonden voor Bentley en aan de andere kant zou dat betekenen dat we snel afscheid van hem moeten gaan nemen. We wisten toen we hier aan begonnen dat die dag zou komen & realiseren ons ook dat hoe sneller hoe beter het voor Bentley is. Maar in de afgelopen anderhalve week hebben we t mannetje in ons hart gesloten en we weten nu al dat wanneer we afscheid van hem moeten nemen dat de tranen zullen vloeien. Ondanks alle liefde die we voor Bentley voelen houden we hem niet, we zitten nog met een puber in huis en wij zijn “jonge” hondenouders met nog veel te leren. De komst van Bentley is voor ons dan ook te vroeg.

Gelukkig is het niet vandaag dat we afscheid van hem moeten nemen, we gaan alleen maar kennismaken, kijken of er een match is. Wij zijn blij dat wij niet degene zijn die daar een besluit over moet nemen, dat is aan Danielle. Ik hoop zo dat de mensen die vanmiddag komen fantastisch zijn, dat wij mogen zien dat het liefde op het eerste gezicht is!